پاییز لعنتی

این پاییز نامرد بدون تو

یک مرگ بی‌پایان

...

عشق

عشق را فراموش کن
می‌خواهم
در گیسوان زرد تو بمیرم.

ریچارد براتیگان

اسفند

بهمن با همه خوبی و بدیاش تموم شد

و 

حالا اسفند 

فکر نکنم فرقی هم با هم داشته باشند

جز خونه تکونی!!!

ولی تنها چیزی که مهمه

اینه که

این عمرمون هست که داره می گذره

و این لحظات

همون زندگی کردن هست

پس باید ازش لذت برد.

الکی

این روزها زیاد این آهنگ رو گوش می کنم.

شما هم گوش کنید.

تنهایی دوباره

یکی از دوستام اومده بود پیشم

سه‌شنبه اینجا بود

اومده بود مثلا اینجا برای کنکور دکترا بخونه

تا امروز تونست دوام بیاره

امروز برگشت رفت خونشون

بهم گفت تو چطوری تنهایی زندگی می‌کنی

گفتم عادت کردم

گفت که من افسردگی گرفتم

نمی‌تونم اینجا بمونم.

نیست ممکن، جان من، کز دل برون آرم ترا

ترک یاری کردی و من هم چنان یارم ترا

دشمن جانی و از جان دوست تر دارم ترا

گر بصد خار جفا آزرده سازی خاطرم

خاطر نازک ببرگ گل نیازارم ترا

قصد جان کردی که یعنی: دست کوته کن ز من

جان بکف بگذارم و از دست نگذارم ترا

گر برون آرند جانم را ز خلوتگاه دل

نیست ممکن، جان من، کز دل برون آرم ترا

یک دو روزی صبر کن، ای جان بر لب آمده

زانکه خواهم در حضور دوست بسپارم ترا

این چنین کز صوت مطرب بزم عیشم پر صداست

مشکل آگاهی رسد از ناله زارم ترا

گفته ای: خواهم هلالی را بکام دشمنان

این سزای من که با خود دوست میدارم ترا

«هلالی جغتایی»

تعطیلات بین ترم

کاش دانشگاه و دانشکده همیشه همینجور باشه

خلوت

آروم

بی سر و صدا ...

این روزها

پرکاری دوباره 

و شلوغی دوباره

و خالی نبودن وقت

من و سرماخوردگی

از سال اولی که اومدم دکترا تا الان که سال پنجم هستم

کلا فکر کنم دو یا سه بار سرماخوردم.

ولی امسال الان بار پنجم هست.

شاید بدنم ضعیف شده.

عمر گابریل گارسیا مارکز در 15 جمله

در 15 سالگی آموختم که مادران از همه بهتر می‌دانند، و گاهی اوقات پدران هم.

در 20 سالگی یاد گرفتم که کار خلاف فایده‌ای ندارد، حتی اگر با مهارت انجام شود.

در 25 سالگی دانستم که یک نوزاد، مادر را از داشتن یک روز هشت ساعته و پدر را از داشتن یک شب هشت ساعته، محروم می‌کند.

در 30 سالگی پی بردم که قدرت، جاذبه مرد است و جاذبه، قدرت زن.

در 35 سالگی متوجه شدم که آینده چیزی نیست که انسان به ارث ببرد؛ بلکه چیزی است که خود می‌سازد.

در 40 سالگی آموختم که رمز خوشبخت زیستن، در آن نیست که کاری را که دوست داریم انجام دهیم؛ بلکه در این است که کاری را که انجام می‌دهیم دوست داشته باشیم.

در 45 سالگی یاد گرفتم که 10 درصد از زندگی چیزهایی است که برای انسان اتفاق می‌افتد و 90 درصد آن است که چگونه نسبت به آن واکنش نشان می‌دهند.

در 50 سالگی پی بردم که کتاب بهترین دوست انسان و پیروی کورکورانه بدترین دشمن وی است.

در 55 سالگی پی بردم که تصمیمات کوچک را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را با قلب.

در 60 سالگی متوجه شدم که بدون عشق می‌توان ایثار کرد اما بدون ایثار هرگز نمی توان عشق ورزید.

در 65 سالگی آموختم که انسان برای لذت بردن از عمری دراز، باید بعد از خوردن آنچه لازم است، آنچه را نیز که میل دارد بخورد.

در 70 سالگی یاد گرفتم که زندگی مساله در اختیار داشتن کارت‌های خوب نیست؛ بلکه خوب بازی کردن با کارت‌های بد است.

در 75 سالگی دانستم که انسان تا وقتی فکر می‌کند نارس است، به رشد وکمال خود ادامه می‌دهد و به محض آنکه گمان کرد رسیده شده است، دچار آفت می‌شود.

در 80 سالگی پی بردم که دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن بزرگترین لذت دنیا است.

در 85 سالگی دریافتم که همانا زندگی زیباست.