۱۷ تیرماه این روز خاطره‌انگیز و بیاد موندنی

۱۷ تیر،

این روز به یادماندنی،

چه خاطراتی داشتیم با هم

از حافظیه شروع شد

و ناهاری که با هم اونجا خوردیم

شابد از قبلترش

از شبش که من با اتوبوس از تهران اومدم

و تو نیامدی

من ساعت ۸ شیراز بودم و

مغازه رو یادم نمیره

توی خیابون ملاصدرا

رفتم و یه انگشتر برات گرفتم

تا اون موقع هنوز دستتو تو دستم نگرفته بودم

خیلی استرس و داشتم و نگران بودم که انگشتر سایز انگشتات باشه.

خدا رو شکر رو سفید شدم و دقیقا سایز تو بود.

یادش بخیر سینما و فیلم گذشته

من که هیچی از فیلم نفهمیدم

غرق تماشای تو بودم و از فیلم غافل

این تاریخ وقتی با تولد اولین برادرزاده‌ات یکی میشه،

خیلی حرف واسه گفتن داره.

میگه که تا آخر عمرت نباید این تاریخ رو فراموش کنی.

پ.ن.: از صمیم قلب دوستت دارم دختره خوب و برات بهنرین‌ها رو آرزو می‌کنم.