بی خوابی شبانه و کار روزانه

دیشب اصلاً خوابم نبرد و تا جایی که یادم میاد ساعت 5.5 صبح بود و هنوز بیدار بودم. صبحی هم ساعت 8 بیدار شدم و دوش گرفتم و الان دارم میرم دنبال کارم. هفته های قبل پنجشنبه ها بعد از ناهار میرفتم، این هفته باید صبح اونجا باشم و الان دارم میرم. جالب تر از همه چیز اینه که اصلاً خوابم نمیاد و احساس کمبود خواب نمیکنم.

به قول رفیق قدیمی «حافظ»:

چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطاست

سخن شناس نه‌ای جان من خطا این جاست

سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید

تبارک الله از این فتنه‌ها که در سر ماست

در اندرون من خسته دل ندانم کیست

که من خموشم و او در فغان و در غوغاست

دلم ز پرده برون شد کجایی ای مطرب

بنال هان که از این پرده کار ما به نواست

مرا به کار جهان هرگز التفات نبود

رخ تو در نظر من چنین خوشش آراست

نخفته‌ام ز خیالی که می‌پزد دل من

خمار صدشبه دارم شرابخانه کجاست

چنین که صومعه آلوده شد ز خون دلم

گرم به باده بشویید حق به دست شماست

از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند

که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست

چه ساز بود که در پرده می‌زد آن مطرب

که رفت عمر و هنوزم دماغ پر ز هواست

ندای عشق تو دیشب در اندرون دادند

فضای سینه حافظ هنوز پر ز صداست