باران بهاری

امروز کلا هوا بارونی بود و خیلی دلنشین و لذتبخش برای خیلیها. منم که دلم گرفته بود و با قدم زدن زیر بارون سعی در آروم کردن خودم داشتم. هیییی روزگار یادش بخیر. بارون که میبارید و هوا که عالی میشد، بهش زنگ میزدمو با هم میحرفیدیم و انگار با هم داریم زیر بارون قدم میزدیم و گرمای صمیمیت و عشقی که بینمون بود باعث میشد سرما رو حس نکنیم.

 امروز عصر هم سردم نشد، ولی علتش غرق شدن در تفکراتم بود، اصلاً حواسم به خیس شدنم و اینکه همه داشتن نگام میکردن و بهم میخندیدن و میگفتن این بارون ندیدس نبود. حسابی خیس شدم و وقتی اومدم اتاق تازه متوجه شدم ولی خیس شدن با بارون رو خیلی دوست دارم و از چتر متنفرم.

پ.ن.: مدت خیلی زیادی میشه، بیشتر از 2 یا سه سال، به حرف مردم اهمیت نمیدم و برای خودم زندگی میکنم. 

به خوبی و خوشی گذشت

چهارشنبه سوری هم به خوبی و خوشی گذشت. البته من بیشتر گرفتار خونه تکونی بودم و آخر شبی فقط از رو آتیش پریدم. 

تا الان که بیکار نشدم ولی الان که بیکار شدم، همش دختره خوب تو ذهنمه و هی فکر میکنم که الان چیکار میکنه. خیلی وقته ازش خبری ندارم و دلم بشدت براش تنگ شده.

زلزله عشق

آمد و زلزله در جان من انداخت و رفت

کارِ ارگ بمِ ویرانِ مرا ساخت و رفت

لحظه ای بیش نبود، آمدن و رفتن او

چون شهابی، به شب دیده ی من تاخت و رفت

آن عزیزی، که دل سبز مرا خشکانید

دیه اش، صاعقه ای بود، که پرداخت و رفت

خواستم مالکِ مُلک دلِ خود باشم و لیک

یک نفر، بیرقِ خود در دلم افراخت و رفت

دل بیچاره ی من، در شبِ شاعر شُدنش

زود جَو گیر شد و قافیه را باخت و رفت

کاش !حال تن تبدارِ مرا می دانست

آنکه آتش به دلِ جنگلی انداخت و رفت

✍ علی محمد محمدی

مهری نشسته بر دل

✍ سعدی

سعدی به روزگاران ، مِهری نشسته بر دل

بیرون نمی توان کرد اِلا به روزگاران

 

✍ شفیعی کدکنی

 گفتی : به روزگاری مِهری نشسته، گفتم:

بیرون نمی توان کرد حتی به روزگاران

ولنتاین بازی

دوره کارشناسی یه دوستی داشتم که حرفاشو خیلی رک میزد. اتفاقاً حرفهاش هم خیلی به دل مینشست. یه بار که مثل الان به ولنتاین نزدیک بودیم و بعضی ها درگیر انتخاب سخت خریدن کادو بودن، گفت: من از اینایی که منتظرن تا اتفاقی بیافته و اونموقع عشقشون رو بروز بدن، خیلی بدم میاد، آقا اگه عاشقشی، چرو منتظر بهونه هستی. بهش بگو. ولنتاین یعنی چی؟ بهش بگو و هیچ استرسی نداشته باش این که منتظر ولنتاین، تولد، عید یا این جور مناسبتها باشی که بهش بگی، کار خیلی اشتباهی هستش. 

همه ساله من ولنتاین رو به بهترین فردی که تا بحال دیدم تبریک گفتم. البته از وقتی که دیدمش. قبلش به هیچکسی نمیگفتم و برام بی معنی بود ولنتاین. امسال یه تفاوتی داشت که اولین ولنتاین بعد از جداییمون بود، ولی از اونجایی که عشقش هنوز از قلبم بیرون نرفته، دلو به دریا زدمو براش یه ایمیل خوشکل تبریک ولنتاین فرستادم. هدفم از این کار فقط این بود که بهش بگم:«عشقی که تو دل رفت، دیگه بیرون نمیاد».

پ.ن.: نقطه چین را خودتان کامل کنید.

                         این دل چیه که ... 

رفتم و بار سفر بستم

داداشم بهم پیام داد که فلان کد رو به فلان شماره بفرست، من خیلی از اینکارا نمیکنم. بهم زنگ زد و گفت بفرست. فرستادم. بعدش همراه اول پیام داد که برای دریافت آوای انتظار رایگان فلان کد رو به همین شماره بفرست. بازم فرستادم. 

این آهنگ رو خود همراه اول برام رایگان کرده. آهنگ رفتم و بار سفر بستم، علیرضا قربانی.

پ.ن.: همراه اولم بعضی اوقات باحاله.

تراوشات ذهنی ناپخته

قایقی خواهم ساخت‌، 
خواهم انداخت به آب‌. 

دور خواهم شد از این خاک غریب 
که در آن هیچ کسی نیست که در بیشه عشق 
قهرمانان را بیدار کند.

پشت دریاها شهری است 

من نمی دانم، نمیخواهم که بدانم

که در آنجا پنجره ها رو به تجلی باز است‌؟

 عاشقی پابرجاست؟

یا که عاشقی را گردن زده اند؟

چون که عشقش را حاشا نکرد؟

دور خواهم شد از هر شهری

از هر آبادی ای

 مردمان شهر پر از حس عجیبی اند.

منکر عشق اند و نیست درمانی

همچنان خواهم راند

و فقط به آبی دریا دل خواهم بست

تا که مرگ مرا در آغوش کشد.

پ.ن. تراوشاتی ناپخته ولی من باب از یاد نرفتن، شاید بعداً پخته ترشان کردم.

اذان عشق

یه قولی به دختره خوب داده بودم که اعترافاتی رو بموقع خودش بکنم. چند روز پیش، یه مطلبی گذاشتم حاوی یه اعتراف. بعدش اون توی وبلاگش نوشت که از من دلگیره. 

امروز می خوام یه اعتراف دیگه ای بکنم. البته بهش نمیشه اعتراف کردن گفت.

یه بار ازم خواست تمام ویدیو موزیک هایی که خوانندشون خانم هستم رو حذف کنم. البته که حذف کردم. بعدش بهم گفت که دیگه گوش نکن. منم گوش نکردم. دارم اعتراف می کنم و لزومی نمیبینم که دروغ بگم. شاید تو اتاق بچه ها یا جای دیگه گوش می کردم. ولی اینکه خودم بذارم و گوش کنم، نه. 

ولی آهنگهاشون رو که تو لب تاپم داشتم پاک نکردم. موزیک ویدیوها رو پاک کردم ولی صوتی ها رو نه! 

آخه اینا واقعاً بااحساس می خونن. البته شاید به یه دهه 70ی یا 80ی بگی. متنفر باشه ازشون. ولی واقعاً خوب می خونن. ما دهه شصتیا عاشق صداشونیم. بعد از جداییمون بیشتر آهنگهایی مهستی رو گوش میکردم. خیلی به دلم مینیشینه.

 

پ.ن. اوایل این آهنگ رو گوش میکردم.

پ.ن: 

در مسجد عشق رفته بودم به نماز

گفتند اذان بگو ... من از آن گفتم!

 

 

عشق و غم عشق

خیلی خسته شدم امروز و اومدم طبق روال همیشه یه مطلب بگذارم.

شاعری که من خیلی دوستش دارم، یعنی شیخ اشراق شهاب الدین سهروردی در باب عشق و غم عشق می‌فرماید:

گر عشق نبودی و غم عشق نبودی
                         چندین سخن نغز که گفتی ، که شنودی ؟

گر باد نبودی که سر زلف ربودی
                        رخساره معشوق به عاشق که نمودی ؟

از کتاب فی حقیقة العشق یا مونس العشاق

شب یلدای بی خاطره

یه چیزی پیدا شد که لااقل هر چی فکر میکنم خاطره ای ازش همراه با دختره خوب یادم نمیاد. هیچ خاطره ای از شب یلدا با دختره خوب یادم نمیاد. یه سالو یادم میاد که دختره خوب رفته بود خونه و من دلگیر بودم. قسمم داد که برمو خوش بگذرونم. 

آها!! یادم اومد!

یلدای سال 91 بود که من تهران بودم و با بچه های اتاق انار خوردیم. چند تا عکس گرفتیم. بهم گفت برام بفرست عکستو. اون زمان هنوز خیلی صمیمی نبودیم. خیلی اصرار کرد و منم براش فرستادم. عکسی بود که دور همی داشتیم با بچه ها انار میخوردیم. من با زیرپوش بودم ولی بقیه بچه ها سردشون بود و پوشیده بودن. اون عکسه اولین عکسی بود که از من بصورت نیمه لخت (با رکابی) میدید و نمیدونم چه حسی داشت. 

ولی خاطره اینکه یه شب یلدا با هم باشیم، هر چند بصورت مجازی، رو نداریم. کاش فرصت این رو هم داشتیم.

پ.ن.1: امیدوارم امسال یلدای خیلی خوبی داشته باشه و با آبجیش خوش بگذرونه.

پ.ن.2: دختره خوب یلدات مبارک. کارت پستال برای تو

پ.ن.3: عکسی از انار یلدای 91 در خوابگاه