آدم‌ها چو روند از دیده‌ها
روند از یادها
امروز تولدم بود، بدون حتی یک تبریک تولدی.
ولی در دلم تولدی برپا بود
و انگار تو برایم کیک تولد پخته بودی.
آشوب و آتشی بود در درونم.
چه زود از یادها می‌رویم.
آدمی است دیگر، فانی است.
یاد او نیز فانی‌تر است.
پ.ن.: تنها تبریک تولدم، امروز صبح توسط کسی که همیشه بهم پیام میده، «همراه اول»!! تعجب میکنم که با این همه بی‌مهری که من نسبت بهش میکنم و جواب هیچ‌کدوم از پیامک‌هاش رو نمیدم، بازم بهم پیام میده و تولدم رو تبریک میگه. خیلی بامرام و مهربونه!!! تو دلش هیچی نیست و ازت هیچی به دل نمی‌گیره و فراموشت نمی‌کنه.
