امروز از خیابون داشتم رد میشدم
دیدم تابلو زده «ثبت احوال»
یه لحظه فکر کردم که برم داخل بگم:
آقا مگه اینجا ثبت احوال نیست،
حال این روزهای من رو ثبت کنید.
دل تنگم شدید،
خیلی وقته هیچ خبری ازش ندارم،
آینده بسیار مبهمه و اصلا فکر کردن راجبش بیهوده است،
مساله گیر کرده،
و
وضعیت اقتصادی که افتضاحه، اونو که همه خبر دارن.
کاش میشد این کارها رو کرد.
ماه و مهتاب
و دیدن همزمان ماه،
این کاری بود که هر وقت دلمان برای هم تنگ میشد انجام می‌دادیم.
و من این عادت رو ترک نکردم
و همیشه از دیدن ماه لذت می‌بردم.
ولی حالا درست در روز تولدت
در قشنگ‌ترین و زیباترین روز سال
یعنی ۵/۵
بزرگترین ماه‌گرفتگی قرن اتفاق می‌افتد.
این ماه‌گرفتگی خیلی حرف‌ها برای گفتن به من دارد.
بودن تو این همه سال
و نبودنت این همه عمر
با ماه‌گرفتگی همراه شده
و این یعنی تو روی خودت رو از من می‌پوشی.
دلدادگی خیلی خوبه
ولی جدایی بعد از اون خیلی سخته
و دوست داشتن و فراق.
امیدوارم هر جا که هستی موفق باشی
و در زندگیت خوشبخت بشی
و به هر چی دوست داری برسی.
تولدت هم پیشاپیش تبریک میگم دخترِ خوبِ قصه‌ها و رویاها و واقعیتِ من.
۱۷ تیر،
این روز به یادماندنی،
چه خاطراتی داشتیم با هم
از حافظیه شروع شد
و ناهاری که با هم اونجا خوردیم
شابد از قبلترش
از شبش که من با اتوبوس از تهران اومدم
و تو نیامدی
من ساعت ۸ شیراز بودم و
مغازه رو یادم نمیره
توی خیابون ملاصدرا
رفتم و یه انگشتر برات گرفتم
تا اون موقع هنوز دستتو تو دستم نگرفته بودم
خیلی استرس و داشتم و نگران بودم که انگشتر سایز انگشتات باشه.
خدا رو شکر رو سفید شدم و دقیقا سایز تو بود.
یادش بخیر سینما و فیلم گذشته
من که هیچی از فیلم نفهمیدم
غرق تماشای تو بودم و از فیلم غافل
این تاریخ وقتی با تولد اولین برادرزاده‌ات یکی میشه،
خیلی حرف واسه گفتن داره.
میگه که تا آخر عمرت نباید این تاریخ رو فراموش کنی.
پ.ن.: از صمیم قلب دوستت دارم دختره خوب و برات بهنرین‌ها رو آرزو می‌کنم.
۲۹ عدد بعد از ۲۸،
خب خیلی واضحه که بعد از ۲۸، ۲۹ هستش
ولی بنظرم تفاوت زیادی وجود داره
تا قبل از ۲۸ سالگی، احساس جوونی می‌کنی
احساس می‌کنی هنوز جوونی و کمتر نسبت به آینده‌ات نگرانی
همین که میری توی ۲۹،
انگار همه چی رو سرت آوار شده
و همین الان آینده است
و تو هیچ کاری نکردی
احساس می‌کنی در مرحله گذار از جوونی به پیری هستی
خلاصه پیر شدی
و هیچ کاری نکردی
پ.ن.: ورود به سن ۲۹
پ.ن:دومین سال بدون تبریک
آمدن و رفتن؟؟
یا اصلا نبودن؟؟
دست خود ما نیست که کدومش رو انتخاب کنیم
سرنوشت، تقدیر یا هر چی که اسمش رو میذاریم
این رو برامون انتخاب میکنه
یعنی هیچ اختیاری نیست و جبر مطلق است.
چه بسا خیلی چیزهای دیگه هم همین وضعیت رو دارن.
این تویی که بینهایت دوستت می‌دارم
توی این هوای اردیبهشتی
باران بهاری
رنگ سبز روشن
باز این تویی
هر چند که نیستی
هفت وبلاگ آپدیت شده، ولی باز خبری از تو نیست.
خبرت هست کجایی؟
دلم بشدت برایت تنگ شده.
پ.ن.: دختره خوبِ قصه‌یِ من
گذشته ام را برگردان
می خواهم تنها باشم !
نه تنهاتر ...
محمدصابرشریفی
خوشبختی تو آرزوی همیشگی من بوده و هست
امیدوارم تو زندگیت به هر چی دوست داری برسی
خوشبخت بشی
خوشبختی تو منو آروم میکنه
و یه بار خیلی سنگین از رو دوش من برمیداره
از اعماق قلبم برات آرزوی خوشبختی دارم
